Geçici restorasyon materyallerinin yüzey aşınmalarının değerlendirilmesiMerve Benli1, Olivier Huck21İstanbul Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Protetik Diş Tedavisi A.D., İstanbul
2Strasbourg Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Periodontoloji A.D., Strasburg
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, üç farklı geçici restorasyon materyalinin yüzey aşınma davranışlarının karşılaştırılmasıdır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışma, üç grup (grup PM: Polimetil metakrilat; grup PE: Polietil metakrilat, grup BİS: Bis-akril kompozit rezin) ve toplam 60 adet örnekten (n=20) oluşmaktadır. Aşınma testi için çiğneme simülasyon cihazı kullanılmış olup, örnekler 10000,20000 ve 30000 devirlerde teste tabi tutulmuştur (5-55°C, termal siklus). Örnek yüzeylerinde oluşan aşınma miktarının belirlenmesinde temassız optik profilometre kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel olarak değerlendirilmesinde Shapiro-Wilk, iki yönlü varyans analizi ve Tukey testleri ile Univariate yönteminden yararlanılmıştır (p<0,05).
BULGULAR: Elde edilen verilere göre, aşınma miktarı gruplar arasında anlamlı bir farklılık oluşturmaktadır (p<0,001). En yüksek ortalama aşınma değeri PE grubunda (186,2(39,34) μm) iken, en düşük ortalama değer BİS grubunda (92,82(10,79) μm) elde edilmiştir. Çiğneme devir sayısının da aşınma miktarına etki ettiği saptanmış olup (p<0,001), tüm grupların ortalama faset derinlikleri 10000 devirde 112,64 (22,77) μm, 20000 devirde 149 (47,05) μm ve 30000 devirde 170,76 (48,93) μm’dir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmada değerlendirilen parametrelere göre, BİS, PM ve PE’ye göre daha fazla aşınma direnci göstermektedir. Bu nedenle, uzun dönem geçici restorasyon kullanımında BİS materyali önerilirken, kısa dönemli klinik gereksinimlerde PM veya PE materyalleri uygulanabilir.
Anahtar Kelimeler: Geçici restorasyon, aşınma direnci, bis-akril kompozit rezin.
Evaluation of surface wear of provisional restorative materialsMerve Benli1, Olivier Huck21Faculty of Dentistry, Department of Prosthodontics, Istanbul University, Istanbul, Turkey
2Strasbourg University, Faculty of Dentistry, Department of Periodontology, Strasbourg, France
INTRODUCTION: The aim of this study is to compare the surface wear behavior of three different provisional restorative materials.
METHODS: The study consists of three groups (group PM: Polymethyl methacrylate; group PE: Polyethyl methacrylate, group BIS: Bis-acryl composite resin) and a total of 60 samples (n = 20). A chewing simulator was used for the wear test and the samples were subjected of 10000, 20000 and 30000 cycles (5-55°C, thermocycling). Non-contact optical profilometer was used to determine the amount of wear on the sample surfaces. Shapiro-Wilk, two-way analysis of variance and Tukey tests and Univariate method were used in the statistical analysis of the data (p <0.05).
RESULTS: According to the data obtained, the amount of wear makes a significant difference between the groups (p <0.001). While the highest average wear value was in PE group (186.2 (39.34) μm), the lowest average value was obtained in BIS group (92.82 (10.79) μm). It was determined that the number of chewing cycles also affected the amount of wear (p <0.001), the average facet depths of all groups were 112.64 (22.77) μm at 10000 cycles, 149 (47.05) μm at 20000 cycles, and 170.76 (48.93) μm at 30000 cycles.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Regarding the parameters evaluated in the study, BIS shows more wear resistance than PM and PE. Thus, while BIS material is recommended for long-term provisional restoration use, PM or PE materials can be applied in short-term clinical needs.
Keywords: Provisional restoration, wear resistance, bis-acryl composite resin.
Merve Benli, Olivier Huck. Evaluation of surface wear of provisional restorative materials. Yeditepe J Dent. 2021; 17(3): 214-219
Sorumlu Yazar: Merve Benli, Türkiye |
|
Tam Metin PDF
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder
PubMed