Farklı Seviyelerde Yapay Olarak Oluşturulmuş Horizontal Kök Kırıklarının Tespitinde İki Apeks Bulucunun Doğruluğunun KarşılaştırılmasıDilara Arslan1, Demet Altunbaş2, Alper Kuştarcı31İstanbul Aydın Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Endodonti Ana Bilim Dalı, İstanbul
2Cumhuriyet Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Endodonti Ana Bilim Dalı, Sivas
3Akdeniz Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Endodonti Ana Bilim Dalı, Antalya
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı yapay olarak oluşturulan horizontal kök kırıklarının teşhisinde iki farklı elektronik apeks bulucu cihazın (Dentaport ZX and Rootor) etkinliğinin karşılaştırılmasıdır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 40 adet tek köklü çekilmiş daimi diş her bir grupta 20 adet olmak üzere 2 guruba ayrıldı. 0.25 mm kalınlığında elmas separe kullanılarak köklerin orta ve apikal üçlü hizasında horizontal kırık hatları oluşturuldu. Aljinat model içine yerleştirilen kökler üzerinde her iki apeks bulucu ile horizontal kırık hatlarının tespiti 10 K eğesi kullanılarak yapıldı. Gerçek ölçümler aynı eğe kullanılarak stereomikroskop (SMZ 800, Nikon, Tokyo, Japan) kullanılarak tespit edildi. Gerçek ve elektronik ölçümler arasındaki fark hesaplandı. İstatistiksel incelemelerde Mann-Whitney U ve Wilcoxon Eşleştirilmiş İki Örnek Testi testleri kullanıldı.
BULGULAR: Dentaport ZX ve Rootor apeks bulucuların orta ve apikal horizontal kırık seviyelerinde elektronik ve gerçek ölçümlerin farklarının ortalamaları sırası ile -0.12 ± 0.27; 0.09 ± 0.38; -0.10 ± 0.25; 0.18 ± 0.53 mm’dir. Dentaport ZX orta horizontal kırık seviyesinde 18 örnekte ve apikal horizontal kırık seviyesinde 19 örnekte, Rootor ise orta horizontal kırık seviyesinde 12 örnekte ve apikal horizontal kırık seviyesinde 11 örnekte gerçek ölçümlere kıyasla ±0,5 mm içerisinde tespitler yapmıştır. Her iki kırık seviyesinde Dentaport ZX ile Rootor’a ait ölçüm değerleri arasındaki farklılık istatistiksel olarak önemli bulunmuştur (p<05). Ancak Dentaport ZX ile Rootor gruplarının kendi içerisinde orta ve apikal kırık seviyeleri ölçüm değerleri arasında istatistiksel farklılık tespit edilmemiştir (p>.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Dentaport ZX ile yapılan ölçümler gerçek ölçümlerden daha kısa tespit edilirken, Rootor ölçümleri daha uzun tespit edilmiştir. Ayrıca ±0.5 mm içerisinde elde edilen ölçüm sayısı Dentaport ZX’de Rootora göre daha fazladır. Bu koşullar altında; Dentaport ZX ile yapılan ölçümlerin daha kabul edilebilir olduğunu söyleyebiliriz.
Anahtar Kelimeler: Apex bulucu, Dentaport ZX, horizontal kök kırığı, Rootor
Effectiveness of Two Apex Locators to Determine Simulated Horizontal Root FracturesDilara Arslan1, Demet Altunbaş2, Alper Kuştarcı31İstanbul Aydın University, Faculty of Dentistry, Department of Endodontics, İstanbul
2Cumhuriyet University, Faculty of Dentistry, Department of Endodontics, Sivas
3Akdeniz University, Faculty of Dentistry, Department of Endodontics, Antalya
INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate in vitro the effectiveness of the two different electronic apex locators (Dentaport ZX and Rootor-EALs) in locating simulated horizontal root fractures.
METHODS: Forty extracted human single-rooted teeth with mature apices were randomly divided into two groups of 20 teeth each. An incomplete horizontal fracture was simulated by preparing a with a 0.25 mm thick disk in the middle and apical portion of the root and the teeth were mounted in an alginate mold. The electronic measurements (ELs) of the simulated root fractures were established with a size 10 K-file by each EAL in both fracture levels. The actual canal lenghts (ALs) were measured under a stereomicroscope. The ALs were subtracted from the ELs of the fractures. The data were analyzed using the Mann-Whitney U and the Wilcoxon signed-rank tests at a significance level of P <.05.
RESULTS: The mean differences between the ELs and ALs were -0.12 ± 0.27; 0.09 ± 0.38; -0.10 ± 0.25; 0.18 ± 0.53 mm in the Dentaport ZX and Rootor groups and middle and apical horizontal fracture levels, respectively. The Dentaport ZX performed measurements within ±0.5 mm in 18 and in 19 samples while the Rootor performed in 12 and in 11 samples, middle and apical horizontal fracture levels respectively. Statistically, significant differences were found among the EALs at both horizontal fracture levels (P <.05). However; no statistically significant differences were found between the fracture levels in each of the EALs (P >.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The Dentaport ZX measurements were shorter than ALs whereas the Rootor measurements were longer than Als. Furthermore, the number of measurements obtained within ± 0.5 mm in Dentaport ZX is more than that of Rootor. Under the conditions of this study, the Dentaport ZX group showed an acceptable determination of the horizontal root fracture.
Keywords: Apex locator, Dentaport ZX, horizontal root fractures, Rootor
Dilara Arslan, Demet Altunbaş, Alper Kuştarcı. Effectiveness of Two Apex Locators to Determine Simulated Horizontal Root Fractures. Yeditepe J Dent. 2018; 14(3): 53-57
Sorumlu Yazar: Dilara Arslan, Türkiye |
|
Tam Metin PDF
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder
PubMed