Okul öncesi çocuklarda üst ekstremite kırıkları için psikolojik risk faktörleri: Bir vaka-kontrol çalışmasıMuhammet Zeki Gültekin1, Fatih Doğar1, Ahmet Sinan Sarı1, Fatma Coşkun2, Ahmet Yıldırım11Konya Şehir Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, Konya, Türkiye
2Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi,çocuk Ve Ergen Psikiyatri Ana Bilim Dalı, Konya, Türkiye
AMAÇ: Okul çağı çocuklarında üst ekstremite kırıkları gerek ebeveyn ve gerekse de çocuğun kendisine ait etkenler ile ilişkili ve çok faktörlü bir antitedir. Bu çalışma, okul öncesi çocuklarda üst ekstremite kırıkları ile ilişkilendirilen psikolojik risk faktörlerini araştırmayı amaçlamaktadır. GEREÇ VE YÖNTEM: Bu tek merkezli, hastane tabanlı, yaş uyumlu vaka-kontrol çalışması, üst ekstremite kırığı vakalarını içeren 55 vaka ve büyüme ağrıları yaşayan 55 kontrol grubunu içermektedir. Çocukların ebeveynleri yüz yüze görüşmelerde bulundu. Üst ekstremite kırığı riski ile Anne-Bebek Bağlanma Ölçeği (MIBS), Yetişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Kendi Bildirim Ölçeği (ASRS), Otizm Spektrum Kotası (AQ), Durum-Sürekli Kaygı Envanteri (STAI) ve Güçlükler ve Yetenekler Anketi (SDQ) skorları arasındaki potansiyel ilişkiler incelendi.
BULGULAR: İleri yaşta ebeveynler ve düşük hane geliri, üst ekstremite kırıkları için risk faktörleri olarak ortaya çıktı, annelerin daha uzun eğitim sü-resi ise koruyucu bir faktör olarak tanımlandı. Univariate analizlerde, Otizm Spektrum Kotası İletişim alt ölçeği (AQ-C), genel AQ skoru, Güçlükler ve Yetenekler Anketi Hiperaktivite alt ölçeği (SDQ-H) ve Güçlükler ve Yetenekler Anketi Duygusal ve Akran Problemler alt ölçeği (SDQ-Int) yüksek skorları, artmış bir kırık riski ile ilişkilendirildi (Odds Oranı (95% Güven Aralığı): 1.15 (1.05-1.27), OR: 1.05 (1.01-1.09), OR: 1.25 (1.01-1.54) ve OR: 1.19 (1.04-1.37), sırasıyla). AQ-C ve SDQ-Int ölçekleri, üst ekstremite kırıkları için risk faktörleri olarak çok değişkenli regresyon analizlerinde istatistiksel olarak anlamlı kaldı (OR: 1.15 (1.02-1.28) ve OR: 1.21 (1.02-1.43), sırasıyla).
SONUÇ: Bulgularımız, hem ebeveynleri hem de çocukları etkileyen psikolojik faktörlerin, okul öncesi çocuklarda üst ekstremite kırıkları riskini potansiyel olarak artırabileceğini göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Ekstremite kırıkları, okul öncesi çocuklar; psikolojik faktörler; risk faktörleri, yaralanma.
Psychological risk factors for upper extremity fractures in preschool children: A case-control studyMuhammet Zeki Gültekin1, Fatih Doğar1, Ahmet Sinan Sarı1, Fatma Coşkun2, Ahmet Yıldırım11Department of Orthopaedcis and Traumatology, Konya City Hospital, Konya-Türkiye
2Department of Child and Adolescent Psychiatry, Konya Necmettin Erbakan University, Meram Medical Faculty, Konya-Türkiye
BACKGROUND: In school-age children, upper extremity fractures are associated with both parental and child-related factors and represent a multifactorial entity. This study aims to explore the psychological risk factors associated with upper extremity fractures in preschool children.
METHODS: This single-center, hospital-based, age-matched case-control study involved 55 cases of upper extremity fractures and 55 controls experiencing growing pains. Parents of the children participated in face-to-face interviews. We examined the potential as-sociations between scores on the Mother-to-Infant Bonding Scale (MIBS), Adult Attention Deficit Hyperactivity Disorder Self-Report Scale (ASRS), Autism-Spectrum Quotient (AQ), State-Trait Anxiety Inventory (STAI), and Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ), and the risk of upper extremity fractures.
RESULTS: Advanced parental age and lower household income emerged as risk factors for upper extremity fractures, while longer maternal educational attainment was identified as a protective factor. In the univariate analyses, elevated scores on the Autism-Spec-trum Quotient Communication subscale (AQ-C), overall AQ score, Strengths and Difficulties Questionnaire Hyperactivity subscale (SDQ-H), and Strengths and Difficulties Questionnaire Emotional and Peer Problems subscale (SDQ-Int) were associated with an increased fracture risk (Odds Ratio [OR] (95% Confidence Interval [CI]): 1.15 (1.05-1.27), OR: 1.05 (1.01-1.09), OR: 1.25 (1.01-1.54), and OR: 1.19 (1.04-1.37), respectively). The AQ-C and SDQ-Int scales remained statistically significant as risk factors for upper ex-tremity fractures (OR: 1.15 (1.02-1.28) and OR: 1.21 (1.02-1.43), respectively) in the multivariate regression analyses.
CONCLUSION: Our findings suggest that psychological factors affecting both parents and children could potentially increase the risk of upper extremity fractures in preschool children. Keywords: Injury, extremity fractures; preschool children; psychological factors; risk factors.
Muhammet Zeki Gültekin, Fatih Doğar, Ahmet Sinan Sarı, Fatma Coşkun, Ahmet Yıldırım. Psychological risk factors for upper extremity fractures in preschool children: A case-control study. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2024; 30(5): 343-352
Sorumlu Yazar: Muhammet Zeki Gültekin, Türkiye |
|
Tam Metin PDF
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder
PubMed