Pediatrik Parmak Ucu Yaralanmalarının Etiyoloji, Demografik Bilgiler ve Tedavi Açısından İncelenmesiAli Ozgur Karakas, Erkan YuceKırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kırıkkale Yüksek İhtisas Hastanesi, Kırıkkale
Amaç: Bu çalışmada 4 yıllık süreçte parmak ucu yaralanması nedeniyle acil serviste değerlendirerek tedavi ettiğimiz 354 pediatrik olgu etiyoloji, demografik bilgiler, tedavi ve komplikasyonlar açısından incelenmiştir. Çalışmanın amacı çocuk hastalarda sık görülen parmak ucu yaralanmalarına dikkat çekmek ve önleyici stratejiler geliştirilmesine yardımcı olmaktır.
Yöntem: Çalışmaya dahil edilen 354 hastalanın 191 tanesi erkek çocuk 163 tanesi kız çocuktu. Yaşları 6 ay ile 17 yaş arasında değişmekteydi. Bu hastalar cinsiyete, yaralanan el ve parmaklara, yaralanma mekanizmasına, yaralanma bölgesine, seçilen tedavi yöntemlerine ve komplikasyonlara gore sınıflandırılarak incelendi. Ameliyatların tamamında lokal anestezi altında çalışıldı. Hastaların tamamına acil serviste girişim yapılarak hastalar aynı gün taburcu edildi.
Bulgular: Çalışmamızda incelenen hasta grubunda erkek çocukların (%54) kız çocuklara göre (%46) daha fazla yaralndığı görüldü. Sağ elin (%65.3), sol ele (%34.7) göre çok daha fazla yaralandığı görüldü. En fazla yaralanmanın 136(%38.4) hastada orta parmakta olduğu, bunu 120(%33.9) hastada yüzük parmağın takip ettiği gözlendi. Bu yaralanmaların en sık görüldüğü yaş 5 olarak belirlendi. En sık yaralanma tipi %83.3 oranla ezilme tipi yaralanma olarak görülmüşken, bunun da en sık nedeninin kapıya sıkışma tarzı yaralanmalar olduğu görüldü. Bu yaralanmaların çoğuna cerrahi müdahale gerekmişken, uygun hastalarda yara bakımı ile sekonder iyileşme ile tedavi yapıldı.
Tartışma: Çocukluk çağında oldukça el yaralanmaları oldukça sıktır ve parmak ucu yaralanmaları bunların arasında çoğunluğu oluşturur. Çocukluk çağında olan bu yaralanmalar ileri dönemde bu hastalarda önemli fonksiyonel, estetik ve psikolojik sekellere yol açmaktadır. Bu yaralanmaların etiyolojisi, dağılımı ve mekanizmaları hakkında bilgi sahibi olmak, bu konuda önleyici tedbirlerin geliştirilmesine imkan verecektir. (SETB-2018-07-099) Anahtar Kelimeler: Amputasyon, kompozit greft; rekonstrüksiyon; parmak ucu.
Evaluation of Pediatric Fingertip Injuries Using Etiology, Demographics and TherapyAli Ozgur Karakas, Erkan YuceDepartment of Plastic Reconstructive and Aesthetic Surgery, Kirikkale University Faculty of Medicine, Kirikkale Yuksek Ihtisas Hospital, Kirikkale, Turkey
Objectives: In this study, 354 pediatric cases were evaluated and treated at the emergency service department due to fingertip injuries in a four years period. The data were studied using etiology, demographics, treatment and complications. This study aims to draw attention to fingertip injuries that are very common in childhood and to help developing preventive strategies.
Methods: Of the 354 patients, 191 were boys and 163 were girls. Their ages ranged from six months to 17 years. These patients were studied concerning sex, injured hand and fingers, injury mechanism, injury zone, selected treatment modalities and complications. All interventions were performed under local anesthesia at the emergency service department. Patients were discharged on the same day.
Results: In our study group, the male patients (54%) were more affected than the girls (46%). It was observed that the right hand (65.3%) was much more vulnerable to the injury than the left hand (34.7%). It was determined that the most injured fingers were middle fingers in the 136 (38.4%) of the patients, followed by the ring finger (33.9%). Injury was most frequent at five years old patient group. The most frequent type of injury was crush type injuries with a rate of 83.3%, and among crush type injuries, the most common mechanism was trapping of fingers in the doors or windows. While many of these injuries required surgical intervention, appropriate patients were treated with wound care and secondary wound healing.
Conclusion: In childhood, hand injuries are quite frequent and fingertip injuries constitute the majority of these entities. These childhood injuries lead to significant functional, aesthetic and psychological sequelae in these patients. The knowledge about the etiology, distribution and mechanisms of these injuries will enable the development of preventive measures in this regard. Keywords: Amputation, composite graft; reconstruction; fingertip.
Ali Ozgur Karakas, Erkan Yuce. Evaluation of Pediatric Fingertip Injuries Using Etiology, Demographics and Therapy. Med Bull Sisli Etfal Hosp. 2020; 54(3): 306-312
Sorumlu Yazar: Erkan Yuce, Türkiye |
|
Tam Metin PDF
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder
PubMed