İstanbul Kuzey Klinikleri Dergisi

Yoğun Bakım Ünitesinde Kolistin İlişkili Nefrotoksisite Sıklığının ve Risk Faktörlerinin Belirlenmesi [North Clin Istanb]
North Clin Istanb. 2018; 5(2): 120-124 | DOI: 10.14744/nci.2017.42243  

Yoğun Bakım Ünitesinde Kolistin İlişkili Nefrotoksisite Sıklığının ve Risk Faktörlerinin Belirlenmesi

Ayse Inci1, Melike Korkmaz Toker2, İlhan Guney Bicer2, Abdurrrahim Derbent2, Ziya Salihoglu2
1İstanbul Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği
2İstanbul Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği

GİRİŞ ve AMAÇ: Kolistin, siklik yapılı katyonik polipeptid antibiyotikler olan polimiksinlerin bir üyesidir. Kolistinin klinik kullanımı nefrotoksisite gibi belirgin yan etkileri nedeniyle daha önceki dönemlerde terkedilmiştir. Bununla birlikte kısa süre önce Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa gibi çoklu ilaca dirençli patojenlerin tedavisinde tekrar kullanılmaya başlanmıştır. Nefrotoksisite ve nörotoksisite, polimiksinlerin klinik kullanımında karşılaşılan temel problemlerdir. Bu çalışmada amacımız erişkin yoğun bakım ünitesinde kolistin kullanılan hastalarda kolistin ilişkili nefrotoksisite sıklığının ve risk faktörlerinin belirlenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmada Erişkin Yoğun Bakım Ünitesi (YBÜ) ’nde 01 Ocak - 31 Aralık 2016 tarihleri arasında takip edilen ve kolistin kullanılan hastalar retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Yaş, cinsiyet, enfeksiyon yeri ve üreyen mikroorganizma, günlük kreatinin değerleri, ek hastalıkları varlığı retrospektif bilgisayar kayıtları incelenerek kaydedilmiştir. Nefrotoksisite değerlendirilmesi için RIFLE (Risk, Injury,Failure, Lost, End-stage kidney disease) kriterleri kullanılmıştır.
BULGULAR: Çalışmamıza toplam 48 hasta dahil edilmiştir. Hastalarımızın %50’si erkekti. Yaş ortalaması nefrotoksisite gelişenlerde 59.73±22.38, nefrotoksiste gelişmeyenlerde 58.00±22.39 idi. Hastalarda en sık enfeksiyonun pnömoni olduğu ve kolistin kullandığımız tüm hastalarda etken mikroorganizmanın Acinetobacter Baumanni olduğu görüldü. Hastaların %54.2’sinde (n=26) nefrotoksisite saptandı. Bu çalışmada nefrotoksisite açısından risk faktörleri değerlendirildiğinde toksisite için istatistiksel olarak anlamlı olmamakla birlikte 65 yaş üstü olanlarda Kronik Obstruktif Akciğer Hastalığı (KOAH) ve malignite varlığında nefrotoksisitenin daha yüksek olduğu ve nefrotoksisite gelişenlerde mortalitenin daha yüksek olduğu görülmüştür.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda YBÜ’de kolistin kullanan hastalarda nefrotoksisite oranının % 54.2 olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle kolistin kullanılan hastalar nefrotoksisite yan etkisi gelişmesi açısından dikkatle izlenmelidir.

Anahtar Kelimeler: Kolistin, nefrotoksisite, RIFLE, çoklu ilaca dirençli patojenler


Determination of colistin-related nephrotoxicity and risk factors in intensive care unit

Ayse Inci1, Melike Korkmaz Toker2, İlhan Guney Bicer2, Abdurrrahim Derbent2, Ziya Salihoglu2
1Department of Infectious Diseases and Clinical Microbiology, University of Health Sciences, Istanbul Kanuni Sultan Suleyman Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey
2Department of Anesthesiology and Reanimation, University of Health Sciences, Istanbul Kanuni Sultan Suleyman Training and Research Hospital, Istanbul, Turkey

INTRODUCTION: Colistin is a cationic polypeptide antibiotic with a cyclic structure that belongs to the polymyxin group. It was banned from clinical use because of its significant renal side effects, such as nephrotoxicity. However, the administration of colistin has recently been initiated again in the treatment of multi-drug resistant pathogens, such as Acinetobacter baumannii and Pseudomonas aeruginosa. Nephrotoxicity and neurotoxicity are the main problems encountered in the clinical use of polymyxins. The aim of this study was to determine the frequency and risk factors of colistin-related nephrotoxicity in the adult intensive care unit (ICU).
METHODS: In this study, a retrospective review of patients who were followed up between January 1 and December 31, 2016 and who received colistin treatment in the adult ICU was performed. Retrospective computer records of age, sex, site of infection and microorganism breeding, daily creatinine values, and additional diseases were recorded and examined. Nephrotoxicity was assessed using the Risk, Injury, Failure, Loss, and End-stage kidney disease criteria.
RESULTS: A total of 48 patients were included in the study. Of these, 50% were male. The mean age of the patients with nephrotoxicity was 59.73±22.38 years, and the mean age of those without nephrotoxicity was 58.00±22.39 years. A. baumanni was observed to be the causative microorganism in all patients, and the most frequent infection was pneumonia. Nephrotoxicity was investigated in 54.2% (n=26) of the patients. In this study, when risk factors for nephrotoxicity were evaluated, it was found that the presence of nephrotoxicity was greater in cases with chronic obstructive pulmonary disease, malignancy, or abdominal surgery in patients older than 65 years. In addition, mortality was greater in those who developed nephrotoxicity, although it was not statistically significant.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In this study, the rate of nephrotoxicity was 54.2% in patients who received colistin in the ICU. Therefore, patients in the adult ICU receiving colistin therapy should be carefully monitored for the development of nephrotoxicity as a side effect.

Keywords: Colistin, end-stage kidney disease criteria; failure; injury; loss; multi-drug resistant pathogens; nephrotoxicity; risk.


Ayse Inci, Melike Korkmaz Toker, İlhan Guney Bicer, Abdurrrahim Derbent, Ziya Salihoglu. Determination of colistin-related nephrotoxicity and risk factors in intensive care unit. North Clin Istanb. 2018; 5(2): 120-124

Sorumlu Yazar: Melike Korkmaz Toker, Türkiye


ARAÇLAR
Tam Metin PDF
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder

Benzer makaleler
PubMed
Google Scholar