İstanbul Kuzey Klinikleri Dergisi

Kardiyak İmplante Edilebilen Cihazlar Aracılığıyla Saptanan Atria Yüksek Hız Epizotlarını Predicte Etmede Monosit Yüksek Dansiteli Lipoproteininin Rolü [North Clin Istanb]
North Clin Istanb. 2018; 5(2): 96-101 | DOI: 10.14744/nci.2017.35761  

Kardiyak İmplante Edilebilen Cihazlar Aracılığıyla Saptanan Atria Yüksek Hız Epizotlarını Predicte Etmede Monosit Yüksek Dansiteli Lipoproteininin Rolü

Seckin Satilmis
Acıbadem Atakent Üniversite Hastanesi, Kardiyloji Bölümü, İstanbul

GİRİŞ ve AMAÇ: Kardiyak implante edilebilen cihazlar'da (KİEC) son dönemde görülen teknolojik gelişmeler sessiz atriyal fibrilasyon (AF) ile neredeyse eşdeğer görülen atriyal yüksek hız epizodlarının (AYHE) tanınıp kaydedilmesine olanak sağlamıştır. Son dönemde yapılan çalışmalarda AYHE'nin birçok kardiyak sonlanım noktasıyla ilgili olduğu gösterilmiş ve bu durumlarla ilgili morbidite ve mortaliteyi engellemek amacıyla erken tanı ve tedavisinin önemini vurgulamıştır. İnflamasyon ve oksidatif stres AF pathogenezinde yeralan birçok mekanizmadan iksidir. Monosit yüksek dansiteli lipoprotein oranı (M/H) inflamasyon ve oksidatif stresin bir belirteci olarak kullanılabilmektedir. Bu çalışmada KİEH ile saptanan AYHE'leri predikte etmede M/H'nin rolünü araştırmayı amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hasta sinüs sendromu (SSS) nedeniyle dual pacemaker takılmış 203 hasta (ort yaş, 57.5+9.1, 60.1% erkek) bu çalışmaya dahil edilmiştir. Hastalarda cihaz takılacağı gün 12 saatlik açlığın ardından rutin biyokimya, lipid paneli ve hemogram çalışılması için kan numuneleri alınmıştır. Cihaz takılmasından 6 ay sonra, cihazlar AYHE saptanması açısından interroge edilmiştir. AYHE atriyal hızın 220/dk dan yüksek ve 5 dakikadan uzun sürdüğü epizodlar olarak tanımlanmıştır. Hastalar Grup 1 ( AHRE (+)) ve Grup 2 (AHRE(-)) olmak üzere iki gruba ayrılmışlardır.
BULGULAR: Cihaz implantasyonundan 6 ay sonra 51 (25.1%) hastada en az bir AYHE saptanmıştır. M/H değeri Grup 1 hastalarda Grup 2 hastalara göre istatistiksel olarak önemli oranda daha yüksek bulunmuştur (11.41±1.24 vs 8.17±1.02, p < 0.01). Multivaryat Cox regresyon analizinde M/H değeri KİEC ile saptanan AYHE'leri predikte etmede istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (OR: 22.813, %95 CI: 6.852-75.953, p: <0.01)
TARTIŞMA ve SONUÇ: M/H değeri AF patogenezinde önemli rol oynayan inflamasyon ve oksidatif stresin belirteci olarak kullanılmaktadır. M/H değeri KİEC ile saptanan AYHE'leri predikte etmede ileride önemli bir belirteç olarak kullanılabilir.

Anahtar Kelimeler: Atriyal yükse hız epizodları, kardiyak implante edilebilen elektronik cihazlar, monosit yüksek dansiteli lipoprotein oran, inflamasyon, oksidatif stres.


The Role oF Monocyte to High Density Lipoprotein Ratio in Predicting Atrial High Rate Episodes Dedected by Cardiac Implantable Electronic Devices

Seckin Satilmis
Department of Cardiology, Acibadem Atakent University Hospital, Istanbul, Turkey

INTRODUCTION: Technological advances have allowed cardiac implantable electronic devices (CIEDs) to detect, analyze, and store atrial high-rate episodes (AHREs), which are surrogate for the term silent atrial fibrillation (AF). The association of AHREs with adverse clinical events has been demonstrated in several recent studies, implying that morbidity and mortality can be significantly prevented by prompt recognition and intervention. Inflammation and oxidative stress are among several mechanisms that contribute to the pathogenesis of AF. The monocyte-to-high-density lipoprotein ratio (M/H ratio) is a novel indicator of both inflammation and oxidative stress. In this study, we aimed to investigate the value of the M/H ratio for predicting AHREs detected by CIEDs.
METHODS: A total of 203 patients (mean age: 57.5+9.1 years, 60.1% male) implanted with a dual pacemaker because of sick sinus syndrome were included. Blood samples were obtained from the patients after 12 h of fasting for the analysis of routine biochemistry tests and the lipid panel in the morning of device implantation. At a clinical visit 6 months after CIED implantation, the devices were interrogated to detect the occurrence of AHREs. AHREs were defined as atrial episodes faster than 220 bpm and lasting longer than 5 min. The patients were divided into two groups depending on the presence of AHREs during pacemaker interrogation: Group 1 (AHRE present) and Group 2 (AHRE absent).
RESULTS: At the clinical visit 6 months after CIED implantation, 51 (25.1%) patients had at least one AHRE. The M/H ratio was significantly higher in patients in Group 1 (11.41±1.24) than in those in Group 2 (8.17±1.02) (p<0.01). On performing multivariate Cox regression analysis, the M/H ratio was found to be associated with the occurrence of AHREs in patients with CIEDs (OR: 22.813, 95% CI: 6.852–75.953, p<0.01).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The M/H ratio is an indicator of inflammation and oxidative stress, both of which play an important role in the pathogenesis of AF. This ratio was found to be statically higher in patients with AHREs detected by CIEDs than in those without AHREs.

Keywords: Atrial high-rate episodes, cardiac implantable electronic devices; monocyte-to-high-density lipoprotein ratio; inflammation; oxidative stress


Seckin Satilmis. The Role oF Monocyte to High Density Lipoprotein Ratio in Predicting Atrial High Rate Episodes Dedected by Cardiac Implantable Electronic Devices. North Clin Istanb. 2018; 5(2): 96-101

Sorumlu Yazar: Seckin Satilmis, Türkiye


ARAÇLAR
Tam Metin PDF
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder

Benzer makaleler
PubMed
Google Scholar