Hasta ayağa kaldırma sistemlerinin mobilizasyonda etkinliğiTomris Duymaz1, Levent Ozgonenel2, Zeynep Erdoğan21İstanbul Bilgi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi Ve Rehabilitasyon Bölümü, İstanbul
2İstanbul Bilim Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp Ve Rehabilitasyon, İstanbul
GİRİŞ ve AMAÇ: Uzun süreli immobilizasyona bağlı organlar ve tüm sistemlerde fizyolojik ve biyomekanik negatif etkiler açığa çıkmaktadır. Hastanın en erken dönemde ayağa kalkması ve mobilize olabilmesi sistemik fonksiyonların iyileşme sürecini hızlandırmakta ve hastayı bağımsız hale getirmektedir. Bizim bu çalışmadaki amacımız da, ayağa kaldırma sistemi(James cihazı) ile erken dönemde mobilize edilen hastaların, konvansiyonel sistemlere göre hastane yatış süreleri, mobilite düzeyleri ve günlük yaşam aktivitelerine dönüş sürelerinde fark olup olmadığını araştırmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamızda 50-75 yaş arası 1 haftadan fazla immobil olan 30 hasta değerlendirilmiştir.Hastalar rehabilitasyon grubu ve rehabilitasyonla birlikte James ayağa kaldırma sistemi uygulanan olmak üzere 2 gruba ayrılarak 15’er seans tedavi uygulanmıştır. Tedavi öncesi ve sonrası değerlendirmelerde yaş, boy, kilo, hastanede yatış süresi, ilk mobilize oldukları gün kaydedilmiş,
klinik mobilite ile Rivermead mobilite indeksleri ve günlük yaşam aktivitelerini değerlendirmek için Barthel indeksi kullanılmıştır.
BULGULAR: Çalışmamızdaki verileri analiz ettiğimizde James cihazı ile ayağa kaldırılan gruptaki hastaların hastanede yatış süreleri kontrol grubuna göre ileri düzeyde anlamlı bir şekilde azalma göstermiştir (p=0.014). Klinik ve Rivermead mobilite indekslerinin tedavi öncesi ile sonrası gruplar arası karşılaştırıldığında James cihazı uygulanan gruptaki hastaların mobilite düzeylerindeki iyileşmenin daha fazla olduğu (p<0.001),Barthel indeksi ile günlük yaşam aktiviteleri değerlendirildiğinde ise yine erken mobilize edilen James grubu hastalarının istatistiksel olarak günlük yaşama daha fazla ve daha çabuk katılım gösterdikleri bulunmuştur (p=0.002)
TARTIŞMA ve SONUÇ: Hastane yatış sürecinin erken döneminde uyguladığımız James ayağa kaldırma sistemi sayesinde hasta alt ekstremite ve gövdesinden stabil hale getirilerek üst ekstremite gücüne hiç ihtiyaç olmaksızın mekanik kaldırma sistemi ile hastaya ve terapiste yük bindirmeden kolaylıkla, güvenli bir şekilde ayakta tutulabilmektedir. Bu sayede hastanın ayakta durma süresi artmakta ve bu süreyi en verimli şekilde kullanabilmektedir. Sonuç olarak, immobilize olan hastaların rehabilitasyon programına ek olarak ayağa kaldırma sistemi ile erken dönemde ayakta durma çalıştırıldığında, cihaz kullanılmayan hastalara göre daha kısa sürede mobilize oldukları, hastane yatış sürelerinin kısaldığı ve günlük yaşam aktivitelerine dönüşlerinin daha kolay oldukları bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Hasta taşıma sistemi, immobilizasyon, nörolojik hastalıklar
The efficacy of the electric patient hoist systems in mobilizationTomris Duymaz1, Levent Ozgonenel2, Zeynep Erdoğan21Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Istanbul Bilgi University Faculty of Health Science, Istanbul, Turkey
2Department of Physical Therapy and Rehabilitation, Istanbul Bilim University Faculty of Medicine, Istanbul, Turkey
OBJECTIVE: Long-term immobilization brings about physiological and biomechanical adverse effects on organs and systems. For enabling patients to stand on their feet and to be mobilized in the early period, electric patient hoist system (EPHS) accelerates the recovery of systemic functions and allows the patient with neurological diseases to become independent. This study aimed to investigate whether EPHS differs from conventional systems in the duration of hospitalization, mobility level and return to activities of daily living by analyzing patients mobilized with EPHS in the early period.
METHODS: We analyzed 30 patients with neurological diseases, who were aged 50-75 years and immobile for more than one week. The patients were divided into two groups as EPHS patients and controls. Before and after the treatment, we recorded age, height, weight, hospitalization duration and time of mobilization. Mobility was assessed using the clinical and Rivermead mobility indexes while daily activities were evaluated with the Barthel index.
RESULTS: Our results indicated that the hospitalization duration decreased significantly in the patients practicing with EPHS in comparison with the controls (p=0.014). When the groups were compared regarding the pre- and post-treatment outcomes of the clinical and Rivermead mobility indexes, the mobility levels of the EPHS group showed more considerable improvement (p<0.001). The Barthel index demonstrated that the EPHS patients showed significantly higher participation in daily life within a significantly shorter time (p=0.002).
CONCLUSION: Applying EPHS in the early period of hospitalization extends the time patients stand on their feet, enabling them to spend this time effectively. In conclusion, intervening immobile patients with EPHS in addition to their early rehabilitation program achieved earlier mobilization, shorter hospitalization and easier return to daily life activities. Keywords: Electric patient hoist system, immobilization; neurological diseases.
Tomris Duymaz, Levent Ozgonenel, Zeynep Erdoğan. The efficacy of the electric patient hoist systems in mobilization. North Clin Istanb. 2019; 6(4): 361-367
Sorumlu Yazar: Tomris Duymaz, Türkiye |
|
Tam Metin PDF
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder
PubMed