Sağlık Kurumlarında İş Stresi, Çalışan Performansı ve Mobbing (Psikolojik Yıldırma) Arasındaki İlişkilerin İncelenmesine Yönelik Ampirik AraştırmaGökhan Keleş1, Çağlar Doğru1, Ayşe İkinci Keleş21Ufuk Üniversitesi Yönetim Ve Organizasyon Bölümü, Ankara
2Aksaray Üniversitesi Tıp Fakültesi, Histoloji Ve Ebriyoloji Anabilim Dalı, Aksaray
Amaç: Bu çalışmanın amacı sağlık kurumlarında iş stresi, iş performansı ve mobbing arasındaki ilişkileri incelemektir.
Materyal ve Metot: 2021 yılında Türkiye’deki herhangi bir sağlık kuruluşunda çalışan 272 bireye, gönüllü katılım ilkesine dayalı olarak, kartopu yöntemiyle anket uygulandı. Web tabanlı anketler Google Documents kullanılarak çevrimiçi olarak hazırlanmış ve tanıtım yazısı ile birlikte sağlık çalışanlarının sosyal adreslerine gönderilmiştir. Anket, demografik bilgiler (8 soru), iş stresi (7 soru), iş performansı (4 soru) ve mobbing (37 soru) olmak üzere dört ana bölümde uygulanmıştır.
Bulgular: Çalışmanın sonucuna göre, akademisyenlerin %36,4, sekreterlerin %30, güvenliklerin %28,6, teknikerlerin %23, sosyal hizmetlerin %22,2, hemşirelerin %20,2, ebelerin %20, hekimlerin %19,5, hasta bakıcıların %15,4 oranında mobbinge maruz kaldığı tespit edilmiştir. Ayrıca erkeklerin kadınlara göre daha fazla mobbinge maruz kaldıkları sonucu elde edilmiştir (p=0,010). Meslek grupları arasında iş stresi ölçeği puanları açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar belirlendi (p=0,001). İş stresinin en yüksek olduğu grup güvenlik personeli olurken, en düşük iş stresinin yaşandığı grup ise hasta bakıcıları oldu. Ayrıca kadınların iş stresinin erkeklere göre daha fazla (p=0,028) olduğu ve kişilerin karşılaştıkları hasta sayıları arasında (p=0,035) istatistiksel olarak farklılıklar bulunmuştur. Hasta sayısı arttıkça iş stresinin arttığı tespit edilmiştir. Katılımcıların iş performansları sonucuna göre katılımcılarda çalışma performansının çok yüksek olduğu tespit edilmiştir. Katılımcılara uygulanan iş performansı ölçek puanı ile katılımcıların en son çalıştıkları kurumdaki toplam çalışma yılı karşılaştırıldığında istatistiksel olarak farklılıklar bulunmuştur (p=0,019). Buna göre 11– 15 yıl arasında çalışanların performanslarının diğer çalışma yıllarına göre düşük olduğu, 21–25 yıl arasında çalışanlarda ise performansın en yüksek olduğu tespit edilmiştir.
Sonuç: Sonuç olarak, herhangi bir sağlık kuruluşunda çalışan bireylerin çalışma ortamında mobbinge maruz kaldıkları ve iş stresi yaşadıkları ancak buna rağmen iyi iş performansı sergiledikleri belirlendi. Mobbing ile iş performansı veya iş stresi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmazken, iş performansı ile iş stresi arasında negatif bir ilişki gözlendi. Anahtar Kelimeler: iş performansı, iş stresi, mobbing, Türkiye, sağlık kurumu
Empirical Research Investigating the Relationships Between Work Stress, Work Performance, and Mobbing (Psychological Bullying) in Health InstitutionsGökhan Keleş1, Çağlar Doğru1, Ayşe İkinci Keleş21Department of Management and Organization, Ufuk University, Ankara, Türkiye
2Department of Histology and Embryology, Faculty of Medicine, Aksaray University, Aksaray, Türkiye
Aim: This study examines the relationships between work stress, work performance, and mobbing in health institutions.
Material and Method: A questionnaire was applied to 272 individuals working in any health institution in Türkiye in 2021 based on voluntary participation with the snowball method. The web-based questionnaires were prepared online using Google Documents. They were sent to the health workers’ social-based addresses together with an introductory letter. The questionnaire was applied in four main sections: demographic information (8 questions), work stress (7 questions), work performance (4 questions), and mobbing (37 questions).
Results: The study showed that 36.4% of academics, 30% of secretaries, 28.6% of security staff, 23% of technicians, 22.2% of social workers, 20% of midwives, 19.5% of physicians, and 15.4% of patient carers were exposed to mobbing. In addition, men were more subjected to mobbing than women (p=0.010). Statistically significant differences were determined between the occupational groups regarding work stress scale scores (p=0.001). The group with the highest work stress was security staff, with patient carers being the group with the lowest stress. Women also experienced significantly higher levels of work stress than men (p=0.028). Statistically, significant differences were also observed regarding the number of patients encountered (p=0.035). Work stress was found to increase in line with patient numbers. Analysis of the participants’ work performance showed that such performance was very high. Significant variations were determined between work performance scale scores and the years spent working in the most recent institution (p=0.019). The work performance of participants who had worked for 11–15 years was lower than that of other periods, the highest work performance being observed in participants with 21–25 years of work experience.
Conclusion: In conclusion, individuals working in any health institution were found to be exposed to mobbing and to experience work stress in the working environment but exhibited good work performance. No statistically significant association was determined between mobbing and work performance or stress. At the same time, a negative correlation was observed between work performance and work stress. Keywords: health institution, work performance, mobbing; Türkiye, work stress
Gökhan Keleş, Çağlar Doğru, Ayşe İkinci Keleş. Empirical Research Investigating the Relationships Between Work Stress, Work Performance, and Mobbing (Psychological Bullying) in Health Institutions. Kafkas J Med Sci. 2024; 14(1): 54-64
Sorumlu Yazar: Ayşe İkinci Keleş, Türkiye |
|
Tam Metin PDF
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder
PubMed