Speech and Language Delay in Children: Child Neurology ExperienceBetül Diler Durgut, Emine TekinGiresun University Faculty of Medicine, Department of Pediatrics, Division of Pediatric Neurology, Giresun, Turkey
Objective: Speech delay in early childhood can signify various underlying issues, including neurological disorders. The study aims to comprehensively investigate the etiology of speech delay in children aged 2-5 years and to delineate potential neurological disorders associated with this condition.
Method: A total of 220 patients presenting with speech delay/disorder between 2018 and 2021 were included in the study. Data obtained detailed analysis of medical history, physical examinations, developmental assessments, brain magnetic resonance imaging scans, electroencephalography recordings, chromosome karyotype analysis and array comparative genomic hybridization, Brainstem Evoked Response Audiometry were retrospectively reviewed, and recorded retrospectively on pre-prepared data forms.
Results: Majority (80%) of the study cohort had isolated language delay, while 20% had global developmental delay (GDD). Autism emerged as the most frequently diagnosed condition among children with GDD, followed by other significant diagnoses including neurofibromatosis, cerebral palsy, intellectual disability, hypothyroidism, and Rett syndrome.
Conclusion: These results underscore the significance of neurological evaluation in children presenting with speech delay, as it serves as a pivotal step in identifying potential developmental issues early on, such as ASD or GDD. This study contributes valuable insights into understanding the multifaceted nature of speech delay in early childhood and highlights the importance of assuming a holistic approach towards assessment and intervention in affected children. Keywords: Speech delay, autism, global developmental disorders
Çocuklarda Konuşma ve Dil Gecikmesi: Çocuk Nörolojisi DeneyimiBetül Diler Durgut, Emine TekinGiresun University Faculty of Medicine, Department of Pediatrics, Division of Pediatric Neurology, Giresun, Turkey
Amaç: Erken çocukluk döneminde konuşma gecikmesi, nörolojik bozukluklar da dahil olmak üzere altta yatan çeşitli sorunlara işaret edebilir. Çalışma, 2-5 yaş arası çocuklarda konuşma gecikmesinin etiyolojisini kapsamlı bir şekilde araştırmayı ve bu durumla ilişkili potansiyel nörolojik bozuklukları tanımlamayı amaçlamaktadır.
Yöntem: Çalışmaya 2018 ve 2021 yılları arasında konuşma geriliği/gecikmesi/bozukluğu ile başvuran toplam 220 hasta dahil edildi. Tıbbi geçmiş incelemeleri, fiziksel muayene bulguları, gelişimsel değerlendirmeler, beyin manyetik rezonans görüntüleme taramaları, elektroensefalografi kayıtları, kromozom karyotip analizi ve array tabanlı karşılaştırmalı genomik hibridizasyon (dizi “comparative genomic hybridization”), Işitsel Beyin Sapı Davranımı Testi verileri önceden hazırlanmış veri formlarına retrospektif olarak kaydedildi.
Bulgular: Katılımcı grubunun %80'inde izole dil gecikmesi, %20'sinde ise global gelişimsel gecikme olduğu saptandı. Otizm, global gelişimsel gecikme yaşayan çocuklar arasında en sık teşhis edilen durumdu ve diğer önemli teşhisler arasında nörofibromatoz, serebral palsi, zeka geriliği, hipotiroidizm ve Rett sendromu yer aldı.
Sonuç: Bu sonuçlar, konuşma gecikmesi/geriliği ile başvuran çocuklarda nörolojik değerlendirmenin öneminin altını çizmektedir; çünkü bu, otizm spektrum bozukluğu veya genel gelişimsel gecikme gibi potansiyel gelişimsel sorunların erken dönemde belirlenmesinde önemli bir adım olarak hizmet etmektedir. Bu çalışma, erken çocukluk döneminde konuşma gecikmesinin çok yönlü doğasının anlaşılmasına yönelik değerli bilgiler sunmakta ve etkilenen çocuklarda değerlendirme ve müdahaleye yönelik bütünsel bir yaklaşımın önemini vurgulamaktadır. Anahtar Kelimeler: Konuşma gecikmesi, otizm, global gelişimsel bozukluklar
Corresponding Author: Betül Diler Durgut, Türkiye
|
 (35 accesses)
 (82 downloaded)
|
|
Full Text PDF
Print
RIS
Share with email
Share
Send email to author
PubMed