PREDICTIVE VALUE OF SERUM C-REACTIVE PROTEİN AND CORTİZOL ON PROGNOSIS FOLLOWING ADULT CARDIOPULMONARY RESUSCITATIONFikret Bildik1, Levent Altıntop2, Zahide Doğanay3, Dursun Aygün4, Hakan Güven51Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Ad, Ankara, Turkey
2Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Ad, Samsun, Turkey
3Mehmet Aydın Devlet Hastanesi, Samsun, Turkey
4Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Ad, Samsun, Turkey
5Okmeydanı Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Acil Servis, İstanbul, Turkey
INTRODUCTION: Discharge rate of the patients from the hospital following cardiopulmonary resuscitation (CPR) is lower than the return of spontaneous circulation. The aim of this study is to investigate the predictive value of serum C-reactive protein (CRP) and cortisol on prognosis following adult cardiopulmonary resuscitation.
MATERIAL-METHOD: Seventy patients who were admitted to emergency department involved in this study and were separated in to three groups. There were twenty six patients with acute coronary syndrome and were applied CPR in group 1, fourteen patients who were applied CPR with different diagnosis except acute coronary syndrome in group 2, thirty patients with acute coronary syndrome and were not applied CPR in group 3. Blood samples were drawn from a peripheral vein at the hours 0-4, 24 and 48 for analysing CRP and cortisol levels.
RESULTS: The CRP level at 0-4th hour in group 2 was significantly higher than the level in group 1 (p<0.016). The CRP levels at 24 and 48th hours were significantly higher in group 1 than the levels in group 3 (p<0.001). The CRP levels at 24 and 48th hours were significantly higher in group 2 than the levels in group 3 (p<0.001). There was no statistical significance in the groups 1 and 2, between the levels of CRP in the patients either who died or alive at 24 and 48th hours. The cortisol levels at 0-4, 24 and 48th hours were higher in group 1 and 2 than in group 3 (p<0.001). In all three groups the levels of the cortisol at 0-4th hours were significantly became lower through the hours 24 and 48 (p<0.01, p<0.016 and p<0.01 respectively). In group 1 and group 2 the levels of cortisol significantly lowered from the 0-4 hours to 24 and 48th hours (p<0.01, p<0.016) but not in the patients who died (p>0,016).
CONCLUSION: The CRP levels+ in CPR applied patients were higher but there was no co-ordination in these increases. The levels of CRP might be altered by the coexisting diseases, the applied treatments and the developed complications. Cortisol levels during CPR and after CPR were increased in the initial period but lowered significantly within time. But this significant difference could not be shown in dead patients. This could be considered as a sign of a poor prognosis. Keywords: Cardiopulmonary resuscitation, C-reactive protein, cortisol, prognosis
KARDİYOPULMONER RESÜSİTASYON UYGULANAN ERİŞKİN HASTALARDA C-REAKTİF PROTEİN VE KORTİZOLÜN PROGNOSTİK DEĞERİFikret Bildik1, Levent Altıntop2, Zahide Doğanay3, Dursun Aygün4, Hakan Güven51Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Ad, Ankara
2Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Ad, Samsun
3Mehmet Aydın Devlet Hastanesi, Samsun
4Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Ad, Samsun
5Okmeydanı Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Acil Servis, İstanbul
Giriş ve AMAÇ: Kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR) uygulanan hastalarda spontan dolaşım sağlansa bile, bu hastaların hastaneden taburcu olma oranları oldukça düşüktür. KPR sonrası prognozun tahmini için çeşitli çalışmalar yapılmaktadır. Bu çalışmanın amaçı da, KPR uygulanan ve en az 48 saat yaşayan hastalarda serum C-reaktif protein (CRP) ve kortizol seviyelerindeki değişikliklerin anlamını ve prognostik değerini araştırmaktır.
Materyal ve Metodlar: Çalışmaya 70 hasta alındı, üç grupta incelendi. Birinci grupta acil serviste KPR uygulanan akut koroner sendrom (AKS) tanısı alan 26 hasta, ikinci grupta AKS tanısı dışındaki nedenlerle KPR uygulanan 14 hasta ve kontrol grubu olarak üçüncü grupta AKS tanısı alan ancak KPR uygulanmayan 30 hasta vardı. Grup 1 ve grup 2’de KPR sonrası ilk 0-4. saatte ve grup 3’de ise acil servise başvurduklarında (CRP 1, kortizol 1), her üç grupta da 24. saatte (CRP 2, kortizol 2) ve 48. saatte (CRP 3, kortizol 3) serum örnekleri çalışıldı.
BULGULAR: CRP 1 düzeyi grup 2’de, grup 1’den istatistiksel anlamlı farklı bulundu (p<0.016). Hem grup 1 hem de grup 2’de CRP 2 ve CRP 3 düzeylerinin grup 3’den istatistiksel anlamlı farklı olduğu görüldü (p<0.001). Ancak, CRP 2 ve CRP 3 düzeylerinin grup 1 ve grup 2’de ölen ve yaşayan hastalar arasında istatistiksel anlamlı bir fark göstermediği saptandı (p>0.05). Grup 1 ve grup 2’nin kortizol 1, 2 ve 3 düzeyleri, grup 3 ile karşılaştırıldığında istatistiksel anlamlı farklı olduğu görüldü (p<0.001). Grup 1 ve grup 2’de yaşayan hastalarda kortizol 1’den kortizol 3’e istatistiksel anlamlı bir azalma görülürken (p<0.01, p<0.016), ölen hastalarda bu azalma görülmedi (p>0.016).
SONUÇ: CRP, KPR uygulanan hastalarda belirgin bir artış göstermektedir, fakat bu artış hayatta kalma ile belirgin bir koordinasyon göstermemektedir. CRP düzeyleri altta yatan hastalıklara, yapılan tedavilere veya gelişen komplikasyonlara göre değişebilmektedir. Kortizol, KPR sırasında ve hemen sonrasında artış göstermekte ve zamanla istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde azalmaktadır. Ancak prognozu kötü hastalarda bu istatistiksel anlamlı azalma görülmemiştir. Kortizolun KPR sonrası dönemlerde yüksek düzeylerde seyretmesi kötü prognoz belirtisi olabilir. Anahtar Kelimeler: Kardiyopulmoner resüsitasyon, C-reaktif protein, kortizol, prognoz
Fikret Bildik, Levent Altıntop, Zahide Doğanay, Dursun Aygün, Hakan Güven. PREDICTIVE VALUE OF SERUM C-REACTIVE PROTEİN AND CORTİZOL ON PROGNOSIS FOLLOWING ADULT CARDIOPULMONARY RESUSCITATION. JAEM. 2008; 7(1): 7-12
Corresponding Author: Fikret Bildik, Türkiye |
|
Full Text PDF
Print
Download citation
RIS
Share with email
Share
Send email to author
PubMed