Renal hücreli kanserde difüzyon ağırlıklı MR görüntüleme kullanılarak papiller ve şeffaf hücreli subtiplerin ayırt edilmesiHale Çolakoğlu Er1, Elif Peker2, Ayşe Erden2, Erdem Öztürk31Şehitkamil Devlet Hastanesi, Radyoloji Bölümü, Gaziantep
2Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Radyoloji Ana Bilim Dalı, Ankara
3Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Üroloji Ana Bilim Dalı, Ankara
AMAÇ: Bu çalışmadaki amacımız, renal hücreli kanser (RHK) ' in papiller ve şeffaf alt tiplerinin ayırt edilmesinde difüzyon ağırlıklı görüntüleme (DAG) ' nin yararlılığını saptamaktır.
YÖNTEMLER: Papiller tip ve şeffaf hücreli tip RHK ' li toplam 16 olgu retrospektif olarak değerlenmiştir. İnceleme 3 Tesla alan gücüne sahip manyetik rezonans cihazında gerçekleştirilmiştir. Renal kitle konturları T2 ağırlıklı görüntülerden de faydalanılarak sınırlanmış ve kistik-nekrotik dejenerasyon alanları dışarıda kalacak şekilde elle çizilen ilgi alanı (freehand ROI) kullanılarak kitlelerin solid komponentlerinin b=50 sn/mm2 ve b=1000 sn/mm2 DAG’lerde görünür difüzyon katsayı (apparent diffusion coefficient =ADC) değerleri ve ortalama sinyal intensite (SI) değerleri ile böbreğin normal parankiminin ortalama SI değerleri ölçülmüştür. Normal parankimin SI değerlerinin ölçümü için ROI kortikomedüller bileşkeye yerleştirilmiştir.
BULGULAR: Ortalama ADC değeri papiller RHK’ larda (0.991 ± 0.143×10ˉ³ mm²/sn) şeffaf hücreli RHK’ lardan istatistiksel olarak anlamlı derecede düşüktü (1.296 ± 0.277 × 10ˉ³ mm²/sn) (p<0.05). Ayrıca papiller RHK grubunda, b=1000 sn/mm2 DAG’lerde ölçülen ortalama SI değerleri (22.8 ± 6.3), normal parankimden (43.4± 14.8); şeffaf hücreli RHK grubunda b=50 sn/mm2 DAG’ lerde ölçülen ortalama SI değerleri (102± 27.5), normal parankimden (138.8 ± 33) istatistiksel olarak farklıydı (p<0.05).
SONUÇ: Papiller ve şeffaf hücreli kanser subtiplerinin ayırt edilebilmesinde difüzyon ağırlıklı görüntüleme faydalı bir yöntem olabilir. Papiller hücreli kanserlerin sınırları, b=1000 sn/mm2; şeffaf hücreli kanserlerin sınırları ise b=50 sn/mm2 DAG’lerde daha net olarak seçilebilmektedir. Bulgularımızın desteklenmesi için daha geniş hasta serisini kapsayan çalışmalara gereksinim vardır.
Anahtar Kelimeler: renal hücreli kanser, manyetik rezonans görüntüleme, difüzyon ağırlıklı görüntüleme, görünür difüzyon katsayısı.
The utility of diffusion-weighted imaging in differentiation of papillary and clear cell subtypes of renal cell carcinomaHale Çolakoğlu Er1, Elif Peker2, Ayşe Erden2, Erdem Öztürk31Department Of Radiology, Şehitkamil State Hospital, Gaziantep
2Department Of Radiology, Ankara University, Ankara, Turkey
3Department Of Urology, Ankara University, Ankara, Turkey
OBJECTIVE: To determine the utility of diffusion-weighted imaging (DWI) in differentiation of papillary and clear cell subtypes of renal cell carcinoma (RCC).
METHODS: A total of 16 patients with papillary RCC and clear cell RCC were enrolled in this retrospective study. Patients underwent MRI with a 3.0-Tesla wholebody system (MAGNETOM Verio, Siemens, Erlangen, Germany) using a standard body matrix coil. Apparent diffusion coefficient (ADC) values and signal intensity (SI) values at b=50 s/mm2 b=1000 s/mm2 DWI of solid components of the renal masses and SI values of normal renal parenchyma were measured. A freehand ROI was drawn around the peripheral margin of the tumor on the diffusion images excluding the cystic or necrotic portions, while referring to the T2-weighted conventional images for verification of lesion boundaries. To measure SI values of normal renal parenchyma, ROIs were placed on the normal corticomedullary junction.
RESULTS: Mean ADC value was statistically significantly lower in papillary RCC (0.991 ± 0.143×10ˉ³ mm²/s) than in that of clear cell RCC (1.296 ±.0.277 × 10ˉ³ mm²/s). For the papillary RCC group, there was statistically significant difference (p<0.05) between mean SI values of normal parenchyma (22.8 ± 6.3) and lesion (43.4± 14.8) at b=1000 s/mm2 DWI; for the clear cell RCC group there was statistically significant difference (p<0.05) between mean SI value of normal parenchyma (138.8 ± 33) and lesion (102± 27.5) at b=50 s/mm2 DWI.
CONCLUSION: For discrimination of papillary and clear cell subtypes of RCC, DWI seems to be a useful method. The boundaries of papillary RCC can be more clearly perceived on b=1000 s/mm2 and that of clear cell RCC on b=50 s/mm2 DWI. However, more extensive research on a larger series of patients are needed to support our findings.
Keywords: renal cell carcinoma, magnetic resonance imaging, diffusion weighted imaging, apparent diffusion coefficient.
Hale Çolakoğlu Er, Elif Peker, Ayşe Erden, Erdem Öztürk. The utility of diffusion-weighted imaging in differentiation of papillary and clear cell subtypes of renal cell carcinoma. Acta Oncol Tur.. 2015; 48(1): 8-14
Sorumlu Yazar: Hale Çolakoğlu Er, Türkiye |
|
Tam Metin PDF
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder
PubMed